Kulinarne inspiracje, czyli Smaczny Elementarz Cecylki Knedelek

Jest to obiecany wpis literacko-edukacyjny, stanowiący bazę, inspirację, podpowiedź dla naszych kuchennych poczynań, a mianowicie liter wypiekanych z ciasta francuskiego. Mamy bowiem w rękach kolejną książkę wydawnictwa Jedność dla dzieci, autorstwa Joanny Krzyżanek - Smaczny Elementarz Cecylki Knedelek. Urocza, puchata, uwielbiająca kolorowe chustki gąska Waleria rozpoczyna naukę czytania - by móc w końcu samodzielnie czytać na głos sobie i Cecylce o przygodach czerwonego stworka Lulili. Didi towarzyszy gąsce w jej zmaganiach i zafascynowana  pisze wciąż nowe i nowe litery. Dziś kopiowała pracowicie wyrazy z innej naszej lektury (Pluszcz i Dzwoniec przy mikrofonie, autor - Kalina Jerzykowska) - między innymi: sowa, kot, żołędziowy żołnierz, itp. Zapał jest wielki...Zarazem Elementarz to książka kucharska okraszona zabawnymi wierszykami, opowiadaniami, zadaniami nawet dla pilnych młodocianych (zaraz dam próbkę ;-)).

Efekt finalny - litery upieczone, litery pracowicie pisane  w wielkim bloku rysunkowym, alfabet układany na podłodze w formie drewnianych puzzli-pociągu (zdjęcie poniżej). Jednym słowem jest ciekawie, pouczająco i smakowicie. Czegóż chcieć więcej? 

No i jedzie nasz pociąg nie z daleka, a z bliska, a spod kredensu - wiezie litery, a Didi układa go z ogromnym entuzjazmem, liczy litery, nazywa...Jej faworytem został Eskimos, rozmawia z nim na liczne tematy, czy podoba mu się w jego wagonie, co lubi jeść i czy mu u nas nie za gorąco...na zimę zabawa i konwersacja jak znalazł.

A co z wierszykami a propos liter gąski Walerii? Oto i one:

Ot, choćby weźmy takie "Ś":

(cytuję): 

 Ślimak

- Pięknaś jak jaśmin, droga oślico, 

i piękne u ciebie, oślico, lico -

mówi oślicy ślimak na moście,

 a ona na to dodaje donośnie:

- A tyś malutki

i słodki jak ptyś.

I ładny jak ościk.

To po co ten pościk?

- Ślinka u oślicy? -

łypnął ślimak okiem.

I niewiele myśląc, 

umknął stamtąd bokiem.

Po czym następuje przepis na literę "Ś" z ciasta ptysiowego z bitą śmietaną, mniam, mniam.

I jeszcze jeden przytoczę:

Dźwig

Wlazł raz kiedyś dziad na drabkę,

chcąc tam przymocować dziabkę.

Dziwne dźwięki tam wydawał,

jakby mierzył i dodawał.

- Młotek, linka, gwoździe w mig

za godzinę będzie dźwig.

- To drabina jest nie drapka

i motyka, a nie dziabka! -

zawołała z dołu babka.

- Babko, to nie ma znaczenia,

kiedy dźwig jest do zrobienia.

I nim minął dzionek cały,

dziadka dźwig był doskonały.

No i pięknie jest, zachęcamy do smacznej lektury alfabetu oraz wypiekania go z rozmaitych rodzajów, odmian i kolorów ciast. Być może po popełnieniu liter z ciasta francuskiego zabierzemy się za kolejne...